Verslag NK Junior League (door: Fred Bos)

Hoe het allemaal zo gekomen is.

The road to Polen , the making off….

De Nighthawks openden het toernooi op zaterdag 15 juni 2013 sterk tegen titelverdediger Rotterdam. Al in de eerste inning werd een 5-0 voorsprong neergezet, die verder werd uitgebouwd tot 6-0. In de voorlaatste inning kwamen de Rotterdammers terug tot 6-3. De laatste gelijkmakende slagbeurt van Rotterdam leek een formaliteit te worden. Maar niets was minder waar. Nighthawks kwamen niet meer tot scoren, maar de Rotterdammers deden goede zaken. Wat resulteerde in een 7-6 walk-off voor Rotterdam. De teleurstelling was uiteraard groot en een aantal gezichten stonden op onweer. Zo’n grote voorsprong en dan toch nog verliezen……

De tweede wedstrijd tegen Noord kende een wat moeizamer start. Maar toen er toch wat puntjes begonnen binnen te druppelen, wisten de Nighthawks wat ze te doen stond. Defense! En dat ging deze keer een stuk beter. De voorsprong werd gestaag opgebouwd en vastgehouden, wat resulteerde in een mooie en verdiende overwinning.

Omdat Noord eerder had gewonnen van Valley Hitters (Midden Nederland), hadden Nighthawks alles nog in eigen hand. Een overwinning in de laatste wedstrijd zou de heren in de finale brengen. Verlies zou bij een ongunstige uitslag van de laatste wedstrijd tussen Rotterdam en Noord kunnen leiden tot uitschakeling. De spanning nam hierdoor merkbaar toe.

Echter de ban werd in de laatste wedstrijd al snel gebroken. Valley Hitters bleken geen partij voor Nighthawks. De score van Nighthawks ging in no time in de dubbele cijfers. En daarmee werd de finale bereikt, waar opnieuw de krachten zouden worden gemeten met Rotterdam.

Zondagochtend was het dan zover. In het Pim Mulierstadion werd om 09.00 uur gestart met de warming up voor de finale die om 10.00 uur begon. De start was wederom goed. De lead off kwam op het honk. Een opofferingsstootslag, een gestolen honk en een doorgeschoten bal later was het eerste punt binnen. Helaas vielen daarna de nullen snel, zodat de stand 1-0 voor Nighthawks was. Defensief bleken de Nighthawks hun vorm van de vorige dag te hebben vastgehouden. Met drie nullen op rij werd de inning snel gesloten.

Ook in de tweede inning bleken beide defensies goed te werken. Geen score van Nighthawks, maar Rotterdam kwam ook niet tot scoren.

Nadat ook in de derde inning Nighthawks niemand over de thuisplaat kreeg, liet de aanval van Rotterdam een ander gezicht zien. Met behoorlijk slaggeweld gekoppeld aan gedegen en agressief honklopen bracht Rotterdam 3 punten over de plaat. Hiermee lag de druk opeens bij Nighthawks. In de vierde en tevens laatste slagbeurt moest nu worden gescoord. En de punten waren duur in deze wedstrijd.

De spanning in de wedstrijd had een positieve uitwerking op de slagkracht van de Nighthawks. Rotterdam kreeg een paar flinke draaien om de oren, waarbij de ballen over de buitenvelders heen vlogen. Tegen de tijd dat Rotterdam van de schrik was bekomen stond Nighthawks op een 4-3 voorsprong en kon Rotterdam ternauwernood de derde nul laten aantekenen terwijl de honken helemaal vol waren gelopen.

Na een - laten we het ‘arbitrale dwaling’ noemen (blue riep einde wedstrijd!) - vierden de Nighthawks feest. Maar na ampel overleg tussen scheidsrechters en coaches werd duidelijk dat de finale vier volledige innings moest duren en dat Rotterdam nog een gelijkmakende slagbeurt tegoed had.

De Nighthawks mochten weer het veld in om hun voorsprong van 1 punt te verdedigen. Over wedstrijdspanning gesproken. Hoe bouw je die spanning na zo’n ontlading weer op? Iedereen spelers, coaches, publiek en uw verslaggever stonden te schudden in hun tuig. Terug naar de wedstrijd. Deur op slot en nog drie nullen te gaan.

De eerste slagman sneuvelde op het eerste honk. Da’s één. Nu nog twee. Tweede slagman. Shit, wat is die gozer groot enne…breed. De pitching kreeg het moeilijk……bad pitch, eerste honk bezet. Rotterdam zet een pinch runner in. De spanning loopt op. Derde slagman. Steal naar twee, geen aangooi. Stootslag…….aangooi naar 1….tweede nul. Loper naar 3. Hoeveel spanning kan een mens hebben?

Vierde slagman……..pitch……..slagman gaat er voor …….grondbal…….en daar is het verlossende woord: aktie korte stop naar 1…..drie nullen: klaar!!! Feest, Nighthawks kampioen in het Pim Mulier!

De weg naar Polen ligt open. Nu kijken waar die eindigt…….wie weet in Amerika?